خلاصه استاندارد حسابرسی ۶۲۰ – استفاده از نتایج کار کارشناس

خلاصه استاندارد حسابرسی ۶۲۰ – استفاده از نتایج کار کارشناس

هدف
۱. هدف این استاندارد، ارائه استانداردها و راهنماییهای لازم درباره استفاده از نتایج کار کارشناس به عنوان بخشی از شواهد حسابرسی است .

۲. تعاریف

کارشناس:
در این استاندارد عبارتست از فرد یا موسسه ای که دارای مهارت ، دانش و تجربه در زمینه ای خاص غیر از حسابداری و حسابرسی است .

الزامات

۳. خدمات کارشناس می تواند به یکی از راه های زیر مورد استفاده قرار گیرد:

الف ) استخدام در واحد مورد رسیدگی ،
ب ) استخدام توسط حسابرس ،
پ ) دعوت به کار توسط واحد مورد رسیدگی و
ت ) دعوت به کار توسط حسابرس .

در مواردی که کارشناس ، تحت استخدام حسابرس است ، خدمات وی به عنوان خدمات کارشناس محسوب می شود نه به عنوان کادر حرفه ای . بنابراین ، حسابرس در این گونه موارد روشهای مربوط به ارزیابی کار و یافته های کارشناس را اجرا می کند، اما به ارزیابی مهارت و صلاحیت حرفه ای وی برای هر کار حسابرسی ، نیازی ندارد.

۴. حسابرس ضمن رسیدگیهای خود ممکن است به کسب شواهد حسابرسی از طریق کارشناس نیاز داشته باشد. شواهد مزبور می تواند به شکلهای گوناگونی چون گزارش ، نظرخواهی یا ارزیابی باشد که از طریق واحد مورد رسیدگی یا به طور مستقل از کارشناس دریافت شود. نمونه هایی از موارد نیاز به خدمات کارشناس به شرح زیر است :

الف) ارزیابی گروه مشخصی از داراییها،
ب) تعیین مقدار یا وضعیت داراییها،
پ) تعیین مبالغی که نیاز به استفاده از فنون و روشهای ویژه دارد،
ت) اندازه گیری میزان کار تکمیل شده و کار در جریان تکمیل در قراردادهای پیمانکاری و
ث) نظر حقوقی درباره تفسیر مفاد قراردادها، قوانین و مقررات .

۵. حسابرس برای تشخیص ضرورت استفاده از کار کارشناس باید کلیه موارد زیر را ارزیابی کند:

الف ) اهمیت سرفصل مورد نظر،
ب ) خطر ارائه نادرست با توجه به نوع و ماهیت و پیچیدگی موضوع مورد نظر و
پ ) مقدار و کیفیت سایر شواهد حسابرسی در دسترس .

۶. حسابرس در برنامه ریزی برای استفاده از نتایج کار کارشناس باید صلاحیت حرفه ای وی را ارزیابی کند. این ارزیابی با استفاده از راه های زیر انجام می شود:

الف ) بررسی مدارک حرفه ای ، جواز کار از مراجع ذیصلاح یا مدارک عضویت کارشناس در جوامع حرفه ای معتبر و
ب) بررسی تجارب و حسن شهرت کارشناس در زمینه ای که حسابرس می خواهد شواهد حسابرسی را به دست آورد.

۷. حسابرس باید بیطرفی کارشناس را ارزیابی کند. احتمال خدشه دارشدن بیطرفی کارشناس در هریک از وضعیتهای زیر افزایش می یابد:

الف) استخدام در واحد مورد رسیدگی و
ب) هرگونه وابستگی دیگر به واحد مورد رسیدگی ؛ برای مثال ، وابستگی مالی به واحد مورد رسیدگی یا سرمایه گذاری در آن .

حسابرس در مواردی که نسبت به صلاحیت حرفه ای و بیطرفی کارشناس تردید داشته باشد باید دلایل تردید خود را با مدیریت واحد مورد رسیدگی مطرح و امکان کسب شواهد کافی و قابل قبول را درباره کار کارشناس ، ارزیابی کند.

۸. حسابرس باید کفایت کار کارشناس را به عنوان شواهد حسابرسی مربوط به سرفصل مورد رسیدگی از صورتهای مالی ارزیابی کند. این کار مستلزم ارزیابی انعکاس صحیح یافته های کارشناس در صورتهای مالی یا تایید مندرجات صورتهای مالی از طریق یافته های مزبور و توجه به موارد زیر است :

الف) اطلاعات اولیه مورد استفاده ( حسابرس برای حصول اطمینان از مناسب بودن اطلاعات اولیه مورد استفاده کارشناس به پرسوجو درباره روشهای مورد استفاده کارشناس و بررسی یا آزمون اطلاعات مورد استفاده کارشناس می پردازد).

ب) مفروضات و روشهای بکار رفته و یکنواختی آنها با دوره های قبل (حسابرس باید از مفروضات و روشهای مورد استفاده کارشناس شناخت کسب کند و با توجه به شناخت خود از فعالیت واحد مورد رسیدگی و نتایج حاصل از اجرای سایر روشهای حسابرسی ، مناسب و منطقی بودن آنها را بسنجد.)

پ) همسویی نتایج کار کارشناس با شناخت کلی حسابرس از صنعتی که واحد مورد رسیدگی در آن فعالیت می کند و همچنین با نتایج حاصل از اجرای سایر روشهای حسابرسی (چنانچه نتایج کار کارشناس شواهد کافی و قابل قبول حسابرسی را فراهم نکند یا نتایج کار وی با سایر شواهد حسابرسی هماهنگی نداشته باشد، حسابرس باید موضوع را به گونه ای مناسب حل و فصل کند. این امر ممکن است مستلزم مذاکره با مسئولین واحد مورد رسیدگی و کارشناس مزبور ، اجرای روشهای اضافی (شامل ارجاع احتمالی کار به کارشناس دیگر) یا تعدیل گزارش حسابرس باشد).

۹. حسابرس در مواردی که گزارش استاندارد صادر می کند نباید در گزارش خود به استفاده از کار کارشناس اشاره کند . اشاره به این مطلب ممکن است به عنوان مشروط شدن گزارش حسابرس یا به عنوان تقسیم مسئولیت تلقی شود، در حالی که هیچ کدام مورد نظر نبوده است .

۱۰ . چنانچه حسابرس به دلیل نتایج کار کارشناس تصمیم به صدور گزارش تعدیل شده بگیرد باید ضمن توصیف نوع و ماهیت موضوع شرط در گزارش ، به مشخصات کارشناس و دامنه فعالیت او نیز اشاره کند. در این گونه شرایط ، حسابرس باید پیش از صدور گزارش خود، اجازه این کار را از کارشناس دریافت کند. چنانچه کارشناس از دادن اجازه خودداری ورزد و حسابرس تشخیص دهد اشاره به کار کارشناس در گزارش وی ضروری است باید نظر مشاور حقوقی را جویا شود.

منبع/نویسندگان: غلامرضایی – کاظمی